عفونت گوش خارجی یا otitis externa چیست؟
عفونت گوش خارجی شرایطی است که باعث ایجاد التهاب (قرمزی و تورم) در کانال گوش خارجی می شود که این کانال از پرده گوش تا لاله گوش ادامه دارد. این عفونت معمولا در اثر باقی ماندن آب در گوش بعد از شنا ایجاد می شود زیرا این آب محیطی مرطوب را برای رشد باکتری ها فراهم می کند و به همین علت این بیماری، بیماری گوش شناگر نیز نامیده می شود.
فرو کردن انگشت ، گوش پاک کن و هرچیز دیگری در مجرای گوش با آسیب رساندن به لایه نازک کانال گوش میتواند باعث ایجاد گوش شناگر شود.
علائم:
علائم گوش شناگر در ابتدا خفیف هستند اما اگر درمان نشوند یا اینکه منتشر شوند، بدتر میشود. پزشکان اغلب گوش شناگر را به صورت خفیف، متوسط و پیشرفته تقسیم بندی می کنند.
علائم خفیف :
- خارش در مجرای گوش خارجی
- قرمزی خفیف در گوش
- درد خفیف که با کشیدن لاله گوش یا فشار دادن تراگوس شدیدتر می شود
- ترشح مایع تمیز و بی بو
علائم متوسط:
- خارش شدیدتر
- افزایش درد
- شدیدتر شدن قرمزی گوش
- افزایش ترشح گوش
- احساس پری در گوش و مسدود شدن جزئی کانال گوش به وسیله تورم و ترشحات
- کاهش شنوایی
علائم شدید:
- درد شدیدی که در صورت ، گردن و اطراف سر نیز احساس می شود
- مسدود شدن کامل کانال گوش
- قرمزی یا تورم گوش خارجی
- تورم غده های لنفاوی در گردن
- تب
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
حتی زمانی که علائم خفیف گوش شناگر را دارید پزشک خود را ملاقات کنید و اگر درد شدید و تب داشتید فورا به اورژانس مراجعه کنید یا با پزشک خود تماس بگیرید.
علت شناسی:
گوش شناگر عفونتی است که معمولا به وسیله باکتری ایجاد می شود. به ندرت اتفاق می افتد که ویروس یا قارچ باعث این بیماری شوند.
محافظ طبیعی گوش های شما:
کانال گوش خارجی شما دفاع طبیعی دارد که به تمیزی آن کمک می کند و از عفونت جلوگیری می کند.این ویژگی های محافظتی شامل:
- غده هایی که یک ماده مومی به نام سرومن ترشح می کنند: این ترشحات یک غشای نازک و ضد آبی را روی پوست داخل گوش تشکیل می دهند. هم چنین سرومن کمی اسیدی است که به کاهش رشد باکتری ها کمک می کند. علاوه بر آن، سرومن سلول های پوستی مرده و کثیف و سایر دبری ها را جمع می کند و به حرکت آنها به سمت خارج از گوش کمک می کند.
- غضروفی که بخشی از مجرای گوش را پوشانده است: این غضروف از ورود اجسام و جانوران خارجی به کانال گوش جلوگیری می کند.
عفونت چگونه اتفاق می افتد؟
اگر شما دچار گوش شناگر شده اید به این معنی است که محافظ های طبیعی گوش شما آسیب دیده اند. شرایطی که می تواند محافظ های گوش شما را ضعیف تر کند و رشد باکتری ها را افزایش دهد شامل:
- افزایش رطوبت گوش: عرق زیاد ، هوای مرطوب طولانی مدت یا آبی که بعد از شنا در گوش شما باقی می ماند می تواند محیط مناسبی را برای باکتری ها بسازد.
- خراشیدگی کانال گوش: تمیز کردن گوش با گوش پاک کن یا گیره مو ، خاراندن داخل گوش با انگشت ، استفاده از earbuds یا سمعک میتواند باعث زخم های کوچکی در پوست شود که به باکتری ها اجازه رشد کردن می دهد.
- واکنش های ناشی از حساسیت: محصولات مو یا جواهرات میتوانند باعث آلرژی و شرایط خاص پوستی شوند که باعث افزایش عفونت می شود.
عوامل خطر:
عواملی که باعث افزایش خطر ابتلا به گوش شناگر می شود، شامل:
- آبی که سطح باکتری بالایی دارد وارد گوش شود
- تمیز کردن شدید کانال گوش با گوش پاک کن یا سایر اجسام
- استفاده از یک وسیله خاص مثل earbud ها و سمعک
- آلرژی یا تحریک پوستی درنتیجه استفاده از جواهرات، اسپری و رنگ مو
یکی از راه های جلوگیری از ورود آب آلوده به داخل مجرای گوش، استفاده از قالب های ضد آب می باشد. برای تهیه قالب های ضد آب می توانید با کلینیک تماس حاصل نمایید