چگونه میشنویم:

صوت امواجی است كه از لرزش هوا به وجود آمده است. گوش انسان قادر است این امواج صوتی را جمع آوری كند و به سیگنال الكتریكی تبدیل كند و به مغز ارسال كند. در مغز این سیگنال ها مفاهیم معناداری پیدا می كند مانند: زبان، موسیقی، ... همراه با فاكتورهای كیفی صوت مانند: زیر و بمی و بلندی صدا، بلندی صدا با واحد دسی بل اندازه گیری می شود.

امواج صوتی توسط لاله گوش جمع آوری می شوند و به سمت كانال گوش هدایت می شوند، در انتهای كانال گوش پرده گوش قرار دارد كه گوش میانی را از گوش داخلی جدا می كند. امواج صوتی باعث می شوند كه پرده گوش به ارتعاش در بیاید، این ارتعاشات توسط پرده گوش به گوش میانی منتقل می شوند و از راه استخوانچه های گوش میانی تقویت و هدایت می شوند به سمت دریچه بیضی (Oval window).

سطح دریچه بیضی ۱۴ مرتبه از پردهٔ صماخ (Tympanic Membrane) کوچکتر است و در نتیجه فشار برآن ۱۴ مرتبه بیشتر می‌باشد. این بهترین وسیله‌ای است که می‌توان انرژی ارتعاشی یک محیط با وزن مخصوص کم را (هوا) به محیطی با وزن مخصوص زیاد منتقل نمود. بدین صورت امواج صوتی به انرژی مكانیكی تبدیل می شوند.

این اصوات از طریق دریچه بیضی به گوش داخلی می رسند، بخش حلزون كه در گوش داخلی قرار دارد حاوی سلولهای مویی بسیار كوچكی است، امواج صوتی با برخورد به این سلولهای مویی باعث حركت آنها می شوند و این حركت سلولهای مویی موجب تولید سیگنال الكتریكی شده و این سیگنال الكتریكی از طریق عصب شنوایی به مغز می رود.